مهرزاد کوچولوی ما

می خوام از روزای اول اول بنویسم.چون حیفم میادکه توی وبلاگت نباشه.منو وباباییت بعد از 2-3 سال زندگی مشترک جای یه نی نی رو خالی می دیدیم واز خدا خواستیم بهمون یه فرشته بده تا اینکه تقریبا روزای آخر ماه بهمن سال 89 بود که فهمیدیم دعاهامون مستجاب شده ....نمی دونی روزی که آزمایش بارداری مامان مثبت شد چه حالی داشتیم...زودی خبرو به همه دادیم وکلی ذوق کردیم وهزاران فکر توی سرمون بود .... سونوگرافی اول 6هفته و 3 روز رو نشون می داد...بار دوم که سونو رفتم یه تصویر از شما رو دیدم که خیلی دوسش دارم،شما اون موقع 11 هفته و6 روزت بود.ومن با همین عکس عاشقت شدم .... اینم اولین عکست     ...

الان که این مطلب و می نویسم ساعت یک نیمه شبه.خیلی قبل تر،قبل از اینکه به دنیا بیای باید این وبلاگو درست می کردم .ببخشید مامانی.ولی دوستان می گن هنوزم دیر نیست.پس با نام خدا آغاز می کنم.